วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องเล่าสยองขวัญ เหลืออยู่ห้องเดียว เป็นเรื่องราวของคุณน้ำฝน ที่เกิดขึ้นจริง เธอได้พบเจอมากับตัวของเธอเอง เรื่องราวจะสยองขนาดไหน เราได้นำมาให้ทุก ๆ ท่านได้อ่านแล้ววันนี้ ส่วนเรื่องราวจะเป็นยังไงนั้น เราไปติดตามกันต่อด้านล่างเลยค่ะ
เราจะพานักอ่านทุกท่าน มาพบกับ เรื่องสยองขวัญ เหลืออยู่ห้องเดียว
วันนี้เรากลับมาพบกันอีกแล้ว กับเรื่องเล่าสุดลี้ลับ ที่ทางเราได้รวบรวมมาไว้ให้ท่านได้อ่านกับเรื่องราวเขย่าขวัญของคุณน้ำฝน เรื่องเล่าสยองขวัญ เหลืออยู่ห้องเดียว ที่ชวนขนหัวลุก เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงของคุณน้ำฝน ที่ได้เข้ามาหางานทำอยู่ที่กรุงเทพ แล้วได้เจอดีเข้า ส่วนเรื่องราวจะเป็นยังไง ไปติดตามกันได้เลย
โดยคุณน้ำฝนได้เล่ากับทางเราว่า ในช่วง 1 ปีที่ผ่านมา คุณน้ำฝนได้เข้ามาหาทำงานอยู่ที่จังหวัดนนทบุรี เข้ามากับเพื่อนอีก 2 คน ซึ่งเธอและเพื่อนได้เข้ามาอย่างกะทันหัน และไม่ได้วางแผนอะไรเอาไว้เลย นั่นก็คือ เธอและเพื่อน จะต้องมาหาห้องนอนเอาข้างหน้า เรียกว่า มาตายเอาดาบหน้า โดยที่ไม่ได้เลือกดู หรือหาที่พักไว้ก่อน พอมาถึงคุณฝน และเพื่อนของเธออีก 2 คน ก็แวะเข้าไปสมัครงานทันที และหลังที่ทุกคนได้งานกันแล้ว คุณฝนกับเพื่อนอีก 2 คน ก็เดินวนเพื่อหาห้องพัก
จนสุดท้ายก็ได้ไปเจอกับหอพักที่หนึ่ง ทุกคนได้เดินเข้าไปถามเจ้าของหอ ว่าในตอนนี้มีห้องว่างหรือเปล่า ? เจ้าของหอก็ตอบแบบอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ จะตอบว่ามีก็ไม่ตอบ จะตอบว่าไม่มีก็ไม่ตอบ พวกเขาก็ได้รอคำตอบกับเจ้าของหอ เพราะถ้าหากว่าไม่มีห้องว่าง ก็จะได้ไปหาหอที่อื่นแทน จะได้ไม่เสียเวลา และคุณฝนและเพื่อน ๆ ก็กลัวว่าจะไม่มีที่พัก ให้พวกเขาได้นอน คุณฝนกับเพื่อนก็ยืนรอ จนสุดท้ายเวลาผ่านไปสัก 2 – 3 นาที เจ้าของหอก็ได้ตอบออกมาว่า มีห้องว่าง 1 ห้อง จะเข้าไปดูห้องเลยไหมคะ
พวกเราจึงรีบตัดสินใจเอาห้องนั้น เพราะหอนี้ติดตลาด ติดกับเซเว่น และที่สำคัญยังติดกับโรงงานที่พวกเขาได้เข้าไปสมัครงาน ถ้าหากพักที่นี่ ก็จะได้เดินทางสะดวก จึงได้พากันเข้าไปทำสัญญาเช่า กับเจอของตึกก่อน ที่จะขึ้นไปดูห้องพัก พอพวกเขาได้รับกุญแจ ก็พากันขึ้นไปบนหอ แล้วทำการเปิดดูห้องเป็นครั้งแรก แต่สภาพของห้องคือ น่ากลัว วังเวง และห้องยังดูเก่า ๆ โทรมเอามาก ๆ ตรงผนังห้องคือ มีรอยคราบเปื้อน แล้วมีแผ่นอะไรติด เพื่อปิดปังรอยอยู่เต็มไปหมด คุณน้ำฝนกับเพื่อนของเขา ก็ได้หันมองหน้ากัน และคิดต่อว่า ควรเอายังไงดี แต่พวกเขาก็เลือกอะไรไม่ได้แล้ว จึงต้องจำใจอยู่ห้องนั้น
พอตกเย็น ในคืนแรกเวลาประมาณทุ่ม 2 ทุ่ม ก็ยังมีคนเดินผ่านหน้าห้องไปมาปกติ พอเวลาจะเข้า 3 ทุ่มกว่า ๆ ทั้งตึกก็ไม่ได้ยินเสียงอะไร ทุกอย่างคือเงียบ เงียบจนคุณน้ำฝนและเพื่อนตกใจ คุณน้ำฝนกับเพื่อน ก็นั่งคุยกันว่าพวกเขาคิดถูก หรือคิดผิดที่ตัดสินใจเอาห้องนี้ และทำการเช่าหอนี้
จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายเข้านอนตามปกติ ในตอนที่คุณฝนกำลังจะเคลิ้ม ๆ หลับไปนั้น ในคืนแรก เขาก็ได้ยินเสียงจากในห้องน้ำดังขึ้น เป็นเสียง ก๊อก ๆ แก๊ก ๆ สักพักเขาก็ได้ยินเสียงน้ำไหลเอง และอีกไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงจากนอกห้อง เหมือนกับมีของชิ้นใหญ่ ๆ ที่หล่นเสียงดังตุ๊บ ! คุณน้ำฝนก็เลยรีบปลุกเพื่อนอีก 2 คน ที่กำลังนอนอยู่ข้าง ๆ ว่ามึง ๆ พวกมึงได้ยินเสียงเหมือนที่กูได้ยินไหม แต่พอพวกเราออกไปดูมันก็ไม่มันก็ไม่มีอะไรอยู่ตรงนั้น
ในใจของคุณฝนก็คิดกลัว ๆ อยู่นะ แต่เขาก็ภาวนา ว่าอย่าเป็นอย่างที่เขาคิดเลย พอเวลาผ่านไป ก็เป็นแบบนี้อยู่ทุกคืน คุณฝนกับเพื่อนก็ทนอยู่ห้อง จนเวลาล่วงเลยผ่านไป ก็เข้า 1 เดือน ทุกคนก็ยังเจอเหตุการณ์แบบนี้วนไปแบบซ้ำ ๆ เวลาพวกเขาออกจากห้อง เพื่อที่จะไปข้างนอก หรือออกไปทำงาน พวกเขาก็จะเห็นสายตาจากคนอื่น ที่อยู่ในหอเดียวกับเรา มองพวกเขาแบบแปลก ๆ และตรงหน้าห้องของพวกเขา ก็มีขวดน้ำแดง ที่เหมือนกับมีคนนำมาไหว้อะไรสักอย่าง และจะเป็นขวดพลาสติก ที่ตั้งอยู่ 4 – 5 ขวด จะมีอยู่แบบนี้เป็นประจำ และถูกเปลี่ยนใหม่อยู่ประจำ ตอนแรกพวกเขาก็คิดว่าเขาเอามาวางทิ้งไว้ แต่ทำไมขวดน้ำแดงพวกนี้ มันดูใหม่ทุกวัน ?
ด้วยความที่พวกเขาสงสัย จากเรื่องขวดน้ำแดง ที่วางไว้เต็มหน้าก้องของพวกเขา รวมกับเสียงแปลก ๆ ที่พวกเขาได้ยินภายในห้อง บวกกับเสียงนอกห้องอีก พร้อมกับสายตาทุกคนในหอ ที่จ้องมองมาที่คุณน้ำฝนกับเพื่อน พวกเขาก็เลยตัดสินใจเข้าไปถามน้องข้างห้องดู ว่าทำไมพวกคนในหอ เขาถึงมองพวกเราแบบนี้ มันดูแปลก ๆ และคุณน้ำฝนกับเพื่อน ก็คิดว่าพวกเขาก็ไม่ได้ทำไรแปลก ๆ น้องคนนั้นก็ทำหน้าตาแบบเลิ่กลั่ก ดูลังเลที่จะพูดออกมา เหมือนกับพี่เจ้าของหอเลย อย่างกะกลัวอะไรอยู่ หรือปิดบังเรื่องอะไรไว้
และแล้วน้องก็ถามพวกเรากลับมาว่า พี่ใช่คนที่กำลังเช่าห้องนั้นไหม ! พวกเขาก็เลยตอบว่าใช่ น้องก็เลยยอมที่จะเล่าให้ฟัง ว่าเรื่องมันเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ 1 ปี มีคนแก่ได้ช็อกหมดสติอยู่ในห้องนั้น และได้เสียชีวิตในห้องน้ำ แล้วดวงวิญญาณของเขาคือเฮี้ยนหนักมาก และได้หลอกหลอนชาวหอทุกคืน แล้วน้องก็ได้ถามคำถามขึ้นมาว่า พี่สังเกตไหมว่า พอเข้าเวลาประมาณ 3 ทุ่ม ภายในหอทุกอย่างคือเงียบ ไม่มีแม้แต่คนที่กล้าออกมาเดินเลย เจ้าของหอกลัวคนย้ายออกไป ก็เลยเชิญพระมาสวดทำพิธีในห้องที่พวกพี่อยู่
จากนั้นห้องก็ถูกปิดตายมาตลอด จนพวกพี่กับเพื่อน ๆ ได้ย้ายเข้ามาอยู่นี่แหละ แต่หนูนะก็ยังก็ได้ยินเสียงดัง ที่มาจากห้องน้ำภายในห้องของพวกพี่อยู่เลย ตั้งแต่ก่อนที่พวกพี่ ๆ จะย้ายเข้ามา พอคุณน้ำฝนและเพื่อน ๆ ได้ฟังและยืนเหวอกันไปใหญ่ และได้หันไปมองหน้าเพื่อน เหมือนกับคิดว่าพวกเราควรจะเอายังไงกันดี
จะรีบย้ายออก หรือจะอยู่ต่อดี และเท่านั้นยังไม่พอ น้องก็ได้ทำการเล่าต่ออีกว่า พวกน้ำแดงที่ตั้งไว้หน้าห้องพี่อะ ที่ถูกนำมาเปลี่ยนใหม่ตลอดเวลา ตรงจุดนั้น ก็เคยมีเด็กตกบันไดลงมาจากชั้น 4 คอหักตายคาหน้าห้องชั้น 3 ซึ่งก็เป็นห้องของพวกพี่ พอพวกเขายิ่งได้แบบนี้ เรื่องอยากย้ายออกก็แวบเข้ามาในหัว แล้วสรุปที่เราได้ยินเสียงของที่ตกลงมาอยู่ตรงพื้น
เป็นของแบบชิ้นใหญ่ ๆ เสียงที่อยู่นอกห้องนั้น ทำเอาทุกคนไม่กล้าถามต่อแล้ว ว่ามันคือเสียงอะไร เป็นเพราะพวกเขาโดนผีเด็กหลอกแล้วพวกเขาก็ตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูก และก็คิดว่า ทำไมเจ้าของหอถึงไม่บอก กับพวกเราก่อน พอพวกเขารู้แบบนี้ คุณน้ำฝนกับเพื่อน ๆ ก็ได้ชวนกันย้ายออกในตอนเช้าทันที เพราะอยู่ไม่ได้แล้วถ้าหากว่าเป็นแบบนี้ หอนี้จะผีเยอะเกินไป และน่ากลัวเกินไปนะสิ
รูปภาพและที่มาจาก : เรื่องเล่าสยองขวัญ เหลืออยู่ห้องเดียว – ข่าวผี เรื่องเล่าผี ภาพติดวิญญาณ เรื่องน่ากลัว (realghosttales.com)