มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ กับเรื่องเล่าสุดหลอน

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ หรือเรียกสั้น ๆ ว่า มช. เป็นอีกหนึ่งมหาวิทยาลัย ในโซนของภาคเหนือ ที่มีอายุเก่าแก่กว่าครึ่งศตวรรษ ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2507 อีกทั้งยังตั้งอยู่ ณ ดินแดนล้านนา เป็นแหล่งสะสมวัฒนธรรมอันล้ำค่า ที่มีมานานนับ 700 ปี และในมหาวิทยาลัยมหาเชียงใหม่ ยังเคยเป็นสนามรบอีกด้วย

ดังนั้น จึงมีตำนานเก่าแก่ ที่สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่นเล่าต่อ ๆ กันมา บวกกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงในปัจจุบัน ซึ่งบางเรื่องเป็น เรื่องเล่าผี ที่น่ากลัวจนขนหัวลุก และเป็นที่รู้จักเกือบทุกมหาวิทยาลัย หรือบางเรื่องก็ถูกนำมาสร้างเป็นหนัง หรือภาพยนตร์ หากท่านได้ยินมาขนาดนี้แล้ว ต้องลองมาพิสูจน์กับ เรื่องเล่า มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ด้วยตัวของท่านเองแล้วว่า มันจะชวนเขย่าขวัญ น่าขนลุกขนาดไหน ไปติดตามกันได้เลย ตอนนี้ !

เรื่องผีสุดสยอง ที่ได้รับว่าเป็นเรื่องสยองที่สุด อันดับ 1 ของมหาลัยเชียงใหม่ ที่ใคร ๆ ต่างก็เคยได้ยิน เพราะความน่ากลัวนั้น ถึงขั้นนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์แล้วด้วย เรื่องราวที่เล่าสืบต่อกันมาเรื่องราวสุดสยองเรื่องนี้ เริ่มต้นขึ้นที่หอหญิง ในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ หรือที่รู้จักกันดี นั่นก็คือ หอ 7 ซึ่งในสมัยนั้น ในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ยังเป็นที่รกร้าง ถนนยังไม่ค่อยดีมากนัก การเดินทางค่อนข้างยากลำบาก เพราะเป็นถนนลูกรัง เวลาฝนตกก็เต็มไปด้วยขี้โคลน การเข้าออกของรถ ก็ไปมาอย่างลำบาก ในตอนกลางคืน ก็ไม่ค่อยมีแสงไฟแม้แต่ดวงเดียว

ส่วนเรื่องนี้เกิดขึ้นกับ นักศึกษาสาวคู่หนึ่ง ที่อาศัยอยู่ประมาณชั้น 2 หรือชั้น 3 ของหอ 7 ในช่วงนั้น เป็นช่วงสอบพอดี นักศึกษาต่างพากันอ่านหนังสือ แต่มีนักศึกษาหญิงคนหนึ่งไม่สบาย เธออ่านหนังสืออยู่ในห้อง ในตอนหัวค่ำรูมเมท ได้ชวนเขาไปทานข้าว แต่เพราะเป็นไข้อยู่ จึงลุกไปไม่ไหว เธออยากพักผ่อน รูมเมทอีกคนเห็นเพื่อนไม่ค่อยสบาย ด้วยความเป็นห่วง จึงบอกว่า “เดี๋ยวฉันจะไปทานข้าวเอง แล้วจะซื้อข้าวมาฝากนะ”

หลังจากนั้น นักศึกษาสาวที่ป่วยอยู่ ก็เผลอหลับไป และสะดุ้งตื่นมาอีกทีตอนกลางดึก ก็พบว่ารูมเมทยังไม่กลับมา สักพักเธอก็ได้ยินเสียง ที่ดังมาจากชั้นล่าง ทางบันได “ป๊อก…ป๊อก…ป๊อก…ครืด…ครืด…ครืด” ต้นเสียงนั้นดังเป็นพัก ๆ และใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ เสียงเหมือนคนที่กำลังแบกของหนักบางอย่าง แล้วกำลังขึ้นมา และเสียงนั้น ก็ดังมาจนถึงชั้นที่เธออยู่ เสียงใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ จนมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของเธอ สักพักหนึ่ง ก็มีเสียงเคาะ “ก๊อก ก๊อก ก๊อก” แล้วก็เงียบไป

นักศึกษาหญิงคนนั้นตกใจ และก็คิดว่าไม่ใช่เพื่อนอย่างแน่นอน ถ้าใช่เพื่อนเขาก็ต้องเปิดประตูเข้ามาแล้ว เธอจึงได้เดินออกไป เพื่อเปิดประตูดูว่าเขาคนนั้นเป็นใคร ก็พบว่าตรงหน้าห้อง มีถุงใส่ข้าวแขวนอยู่ ก็แปลกใจว่า “แล้วเพื่อนอยู่ไหน ? ทำไมไม่กลับมา ?” มีแต่รอยน้ำเต็มพื้น ลากยาวจากบันไดไปทางหน้าห้องของเขา เธอก็คิดเรื่อยเปื่อย แต่แล้วก็แกะห่อข้าวออกแล้วทานจนหมด จากนั้นก็ทานยาตามไป พอสักพักเธอก็หลับไปโดยไม่รู้ตัว

เนื่องจากตรงนี้เคยเป็นป่าช้า และลานประหารชีวิตเก่ามาก่อน ทำให้มีเรื่องเล่าสยองขวัญมากมาย เรื่องนี้อยู่ที่หอนาฬิกา ตรงสี่แยกจากประตูหลังของ มอเชียงใหม่ ตรงนั้นจะเป็นวงเวียนสี่แยก ในฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ จะเป็นคณะวิศวกรรมศาสตร์ ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้เป็นคณะศึกษาศาสตร์ และโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ทางฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือ จะเป็นหอ 4 (ชาย) และฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือนั้น เป็นหอ 6 (หญิง) เรื่องนี้เล่ากันว่า ตรงหอนาฬิกา กลางวงเวียน จะอสุรกายที่เรียกว่า เปรต หากไปลองของ อาจจะโดนดีได้

ป้าลูซี่ คนนี้ เป็นใครมาจากไหน ไม่มีใครรู้ แต่ว่าเขาคอยห่วงใย และดูแลเราอยู่ไม่ห่าง โดยเฉพาะในช่วงเวลารับน้อง พวกเราจะเจอกับป้าลูซี่ทุกครั้ง ในบริเวณของตึกคณะมนุษยศาสตร์ มช. จะมีเนินหญ้าที่เชื่อมระหว่างลำธารเล็ก ๆ และมีสะพานเดินข้าม ซึ่งเป็นบริเวณที่ใกล้กับ สถานที่รับน้องของคณะ

ซึ่งในช่วงเวลาประมาณ 2 ทุ่ม จะเป็นช่วงสุดท้ายของการรับน้อง ก่อนที่จะปล่อยน้องกลับเข้าหอพัก ก็มีนักศึกษาชายคนหนึ่งเกิดไม่สบาย เป็นหอบ รุ่นพี่จึงพาไปยังห้องพยาบาล ซึ่งอยู่ใกล้บริเวณเนินหญ้า หลังจากที่ปล่อยนักศึกษาหญิงกลับหอพัก ส่วนนักศึกษาชาย ก็อยู่รับน้องต่อ จนกระทั่งมีเสียงสุนัขหอนดังขึ้นเป็นระยะ ๆ มีหลายคนสงสัย แต่ไม่มีใครกล้าที่จะพูดอะไร

เรื่องเกิดขึ้นที่ห้องน้ำ ในคณะสังคมศาสตร์ ที่มีลักษณะเก่าหน่อย ๆ ทุกท่านต้องลองไปหาดูเอาเอง ลักษณะห้องน้ำ คือ ประตูทางเข้าจะอยู่ตรงกลาง เมื่อเข้าไปแล้วโถฉี่ จะอยู่ทางซ้ายมือ ส่วนอ่างล้างหน้ากับ กระจกส่องหน้า จะอยู่ทางขวามือนั่นเอง รุ่นพี่ที่อยู่คณะสังคมฯ เล่าว่ามีคนเล่าให้ฟังว่า ตอนกลางคืนช่วงใกล้สอบนั้น ได้ไปอ่านหนังสือที่คณะสังคมฯ แล้วเกิดปวดฉี่ เลยไปฉี่ที่ห้องน้ำแห่งนั้น เขาไปเข้าห้องน้ำคนเดียว และคนอื่น ๆ ก็นั่งอ่านหนังสือกันต่อ

คนไปฉี่เขาก็เข้าไปฉี่ตามธรรมดา ในห้องน้ำมีโถฉี่สองอัน คือ อันแรกจะติดกับประตู อันที่สองจะอยู่ด้านขวา ถัดไปข้างในอีก เขาบอกว่า ตอนจะฉี่ก็จะฉี่ที่โถแรก เพราะมันใกล้มากที่สุด แต่ไม่รู้นึกยังไง เดินเลยไปฉี่ที่โถด้านใน ตอนที่เขากำลังฉี่ก็ยังไม่มีอะไร แต่ตอนฉี่เสร็จแล้ว มองไปที่กระจก ภาพในกระจกสะท้อนให้เห็นว่า กำลังมีคนยืนฉี่อยู่ที่โถฉี่อันแรก ! (แต่หันหลังให้เขา) เขานึกว่าตาฝาด เพราะหันไปดูก็ไม่มีอะไร แต่พอหันไปดูในกระจก ก็ยังเห็นเหมือนเดิม

ในจุดนี้มีเรื่องเยอะมาก ๆ นานมาแล้วมีนักศึกษา 2 คน ที่กำลังกินเหล้าเมา พอมาถึงข้างตึกธรณี คนขี่มอเตอร์ไซต์ ก็มองไปทางข้างตึกอังกฤษ เขาได้เห็นคนหัวขาดยืนอยู่

ดังนั้น เขาจึงตกใจ และหยุดรถขยี้ตาดูอีกที แล้วเขาก็สะกิดถามเพื่อน ที่นั่งมาด้วยกันว่า “เอ็งเห็นอะไรหรือเปล่า” เพื่อนตอบกลับมาว่า “ไม่เห็นมีอะไรเลย” พอมองกลับไปอีกที ก็ไม่มีใครยืนอยู่ตรงนั้นแล้ว แต่พอเขาหันกลับมาข้างหน้า ปรากฏว่า มีลวดเส้นเล็ก ๆ ที่ขึงอยู่ระดับคอ ห่างออกไปจากเขาแค่เมตรเดียว ถ้าเขาไม่หยุดรถคง !… แน่นอน

มาถึงเรื่องที่ 6 อาคารเรียนรวมแพทย์ มีคนที่ไปอ่านหนังสือกัน 2 คน พอตอนกลางคืน พวกเขาก็ไปซื้อไก่ทอดมากิน พอกินเสร็จแล้ว พวกเขาก็หาที่ล้างมือ แล้วไปเจอก๊อกน้ำข้างตึก จึงเดินไปล้างมือที่นั่น ตอนที่ล้างมืออยู่นั้น เพื่อนอีกคนก็ทำหน้าตกใจเป็นอย่างมาก แต่เขายังไม่พูดอะไร คนที่ทำหน้าตกใจ ก็รีบจูงมือเพื่อนอีกคนกลับมาใต้ตึก แล้วถามว่ารู้มั้ย เมื่อกี้เห็นอะไร ? อีกคนก็บอกว่าไม่รู้ คนนั้นจึงบอกว่า เขาเห็นผมของใครคนหนึ่ง ซึ่งผมยาวชี้ขึ้นมากระจุกหนึ่ง เหมือนมีคนจับผมของเขาขึ้นมา และพวกเขาก็มารู้ทีหลังว่า ที่ตรงนั้น เป็นที่ล้างศพ !

มาถึงเรื่องสุดท้ายกับ ทางเดินคณะวิศวกรรมศาสตร์ มีนักศึกษา 4 คน ที่เข้าไปเล่นผีถ้วยแก้ว ตรงทางเดินยาวตรงข้ามหอ 5 ชาย วันนั้นมีฝนตกด้วย และมีผีผู้ชายเข้ามา พอถามว่าชื่ออะไร “ไม่ตอบ” เลยถามต่อว่า “มาคนเดียวใช่รึไม่ใช่” ก็ตอบว่า “ไม่ใช่” จึงถามต่อว่ามากันเท่าไหร่ “เค้าก็ตอบว่าเก้าคน (ไปเลข 9)”